Category Finanse

Zadłużenie Polski nie tak dawno przekroczyło okrągłą sumę biliona złotych. Na pierwszy rzut oka jest to ogromna suma , jednak w kategoriach ekonomicznych zadłużenie podaje się najczęściej jako procent produktu krajowego brutto. W tym kontekście nie wygląda to już , aż tak źle gdyż wynosi ono około piędziesięciu trzech, piędziesięciu czterech procent produktu krajowego brutto. Oczywiście to nadal ogromna suma , gdyż sama obsługa zadłużenia w skali roku to około piędziesięciu miliardów złotych rocznie , a więc zdecydowanie więcej niż dochody budżetu państw z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Problem ten był dyskutowany na konterencji na szczycie głów i szefów państw EWG w Hadze w grudniu 1969 r. Na tej konferencji zapadła decyzja opracowania w roku 1970 etapowego planu tworzenia unii gospodarczej i walutowej w EWG. Punktem wyjścia dla tego planu miała być harmonizacja polityki gospodarczej, na której miała się z kolei oprzeć współpraca w dziedzinie walutowej, a w dalszym etapie – integracja walutowa i finansowa. Druga konferencja na szczycie, w październiku 1972 r. w Paryżu, przewidziała już konkretny terminarz realizacji przedsięwzięć integracyjnych, m.in. w dziedzinie polityki gospodarczej i walutowej, polityki społecznej, regionalnej, przemysłowej, naukowej i technologicznej oraz ochrony środowiska. Realizacja tego przedsięwzięcia służyć miała osiągnięciu ostatecznego celu integracyjnego EWG, jakim jest utworzenie unii gospodarczej i walutowej. Na odbytej w grudniu 1973 r. konferencji na szczycie w Kopenhadze wysunięto już potrzebę określenia „osobowości europejskiej krajów EWG w stosunku do świata”, która ma się dopiero wykrystalizować. Jej ekonomiczną podbudową ma być unia gospodarcza i walutowa krajów członkowskich EWG.

Wymienialność walut może mieć jednak dyscyplinujący wpływ na bilans płatniczy. Jednakże w warunkach osłabienia waluty krajowej (np. pod wpływem wyższego tempa inflacji w kraju niż za granicą) koszt osiągania równowagi bilansu płatniczego może być wysoki. W takiej sytuacji trudniej jest władzom gospodarczym przywrócić równowagę bilansu płatniczego, jeżeli są one pozbawione możliwości wprowadzenia restrykcji na obroty płatnicze z zagranicą.

Na przykład import towarów wartości 1 miliona złotych znajduje odpowiednik albo w zmniejszeniu o taką sumę naszych rezerw zagranicznych środków płatniczych przy zapłacie gotówkowej, albo we wzroście o 1 milion złotych naszego zadłużenia za granicą przy zakupie tych towarów na kredyt. Może to znaleźć odpowiednik w transferze nieodpłatnym po stronie „Ma” bilansu, jeżeli towary te otrzymaliśmy na przykład z tytułu darowizny.

W podanej powyższej klasyfikacji kursów zachodzi trudność oceny stopnia ich stałości czy zmienności. Odnosi się to zwłaszcza do kursu stałego krótkookresowego (pkt 4) i do kursu stałego o szerokiej marży wahań {pkt 5). Jeżeli np. płynne kursy walutowe funkcjonują w warunkach ustabilizowanej sytuacji gospodarki światowej, to ich wahania mogą być małe i nie przekraczać zmian kursu stałego o rozszerzonej marży wahań. Nie można jednoznacznie określić, czy lepsze są stałe, czy płynne kursy walut. Zależy to od konkretnej sytuacji w poszczególnych krajach.

Na rynku walutowym może również przeprowadzać operacje bank centralny sam bezpośrednio lub za pośrednictwem jakiegoś banku handlowego. Jego operacje dokonywane są na tych samych zasadach co operacje banków handlowych. Bank centralny przeprowadza głównie operacje interwencyjne na rynku walutowym, mające na celu zapobieganie nadmiernemu wzrostowi kursu własnej waluty bądź też jej nadmiernemu spadkowi. Interwencje banku centralnego na rynku walutowym w systemie stałych kursów i kursów centralnych mają z reguły miejsce wówczas, gdy kurs waluty zbliża się do górnego bądź dolnego punktu interwencyjnego. Operacje interwencyjne banku centralnego na rynku walutowym są bacznie obserwowane przez innych uczestników tego rynku. Są one jedną z ważnych przyczyn angażowania się banków handlowych w kupno i sprzedaż waluty po kursie bieżącym i terminowym.

Od kilku lat w Polsce istnieją kantory online. Są one uzupełnieniem kantorów zwyczajnych, działających w realnym świecie. Online, czyli wirtualna rzeczywistość to podstawa. Niejedna osoba ma zamiar kupić np.. franki szwajcarskie, którymi spłaci kredyt i cieszyć się nimi od razu. Internet daje taką możliwość. Inne waluty także można kupić online. Można sprzedać i kupić, można czerpać spore korzyści i być zadowolonym z takiego dochodu. Im więcej kantorów, tym większa konkurencja między nimi oraz różnice cenowe. Każdy chce kupić tanio, a kantory online wychodzą klientom naprzeciw. Dzisiaj banków jest wiele, podobnie kantorów i konkurencja jest duża. Klienci powinni zawsze szukać dobrego kantoru online, nigdy nie kupować w pierwszym dostępnym banku...

Kredyt hipoteczny kraków to oferta nie dla jednej osoby, lecz dla wielu, dla całych rodzin, dla każdego człowieka spragnionego własnego, małego nawet lokum. Na pewno dobry kredyt hipoteczny pomoże kupić mieszkanie lub dom. Z oewnością warto dbać o piękne mieszkanie, efektowny dom oraz wyjątkowej klasy lokum. Ładne mieszkanie jest podstawą dla niejednej osoby. Miło się w nim mieszka, wspaniale się w nim przebywa. Klienci chcą pobrać kredyt hipoteczny o niskim oprocentowaniu, bo to jest dla nich najlepsze możliwe rozwiązanie.

Nie odnotowano jednakże w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych drugiego krachu giełdowego o rozmiarach tego, który nastąpił równocześnie na znanych giełdach światowych w „czarny poniedziałek” 19 października 1987 r. (patrz tabela 18).

Rynek walutowy spełnia trzy ważne zadania. Pierwszym z nich jest przesuwanie siły nabywczej w formie pieniężnej między różnymi krajami, w których funkcjonują odrębne systemy pieniężnie. Krajowe i zagraniczne pieniądze (waluty) są wymieniane właśnie na rynku walutowym. Wymiana ta umożliwia zmianę formy siły nabywczej zgodnie z wymogami międzynarodowego obrotu gospodarczego. Zakupywane przez dany kraj pieniądze innych krajów reprezentują popyt na walutę zagraniczną. Popyt ten oznacza podaż waluty krajowej. Przekazywana jest ona jako równowartość (przy danym kursie) za nabywaną walutę zagraniczną. Część zakupywanych pieniędzy zagranicznych dany kraj może przechowywać w swoich rezerwach walutowych w banku centralnym lub w rezerwach transakcyjnych banków handlowych i przedsiębiorstw. Rezerwy te oznaczają de facto dodatkowy popyt na walutę zagraniczną, czy to ze względu na jej zastosowanie w międzynarodowym obrocie płatniczym (jako waluty transakcyjnej czy lokacyjnej), czy też ze względu na jej przeznaczenie w krajowym systemie monetarnym (np. pokrycie masy pieniężnej).