Waluty rezerwowe

Kraje członkowskie MFW przechowują swoje rezerwy walutowe w różnych składnikach, takich jak złoto, SDR i dewizy. Do rezerw walutowych wlicza się również pozycję rezerwową tych krajów w MFW. Wartość rezerw złota od kilkunastu lat przeważnie wycenia się według londyńskiej rynkowej ceny złota’.

Na strukturę rezerw walutowych, zarówno w krajach uprzemysłowionych jak i w krajach rozwijających się, wywierają wpływ trzy główne czynniki: 1) system kursowy tych krajów (w szczególności uczestniczących w zbiorowych porozumieniach, takich jak funkcjonujący w ramach UE Europejski System Walutowy), 2) ich handel zagraniczny z krajami o walutach rezerwowych oraz 3) waluty używane w płatnościach z tytułu obsługi zewnętrznego zadłużenia.

Udział handlu zagranicznego krajów uprzemysłowionych z krajami o walutach rezerwowych ma również znaczący wpływ na strukturę rezerw walutowych przechowywanych w różnych walutach. Należy podkreślić, że kraje rozwijające się mają skłonność do przechowywania większej części swoich rezerw walutowych w tej walucie, z którą jest powiązany kurs ich waluty narodowej, oraz w tej, w której płacą odsetki od swego zewnętrznego zadłużenia zagranicznego, a także w tych walutach, które występują jako ich waluty transakcyjne (w eksporcie i imporcie) z krajami o walutach rezerwowych2.

Część zasobów złota poszczególnych krajów członkowskich MFW mogła zostać formalnie przewartościowana dopiero po zniesieniu oficjalne] ceny złota, znacznie niższej niż cena rynkowa. Nastąpiło to w wyniku przyjęcia drugiej poprawki do umowy o MFW. ł „IMF Survey” 1989, June 26, s. 199.