Umacnianiu pozycji krajów OPEC na eurorynku kapitałowym

Wśród końcowych nabywców euroobligacji dużą rolę odgrywały instytucje finansowe krajów OPEC. Scharakteryzowani powyżej główni kontrahenci (uczestnicy) rynku euroobligacji po stronie popytu i podaży mają swoje siedziby w różnych krajach. Jeśliby spojrzeć na uczestników rynku euroobligacji z punktu widzenia ich „narodowego” pochodzenia, to okaże się, że prym na rynku euroobligacji po stronie popytu i podaży wiodą osoby fizyczne i prawne wysoko rozwiniętych krajów kapitalistycznych, głównie USA, krajów UE, Japonii oraz krajów EFTA. Rzeczą charakterystyczną jest fakt, że dużymi pożyczkobiorcami na rynku euroobligacji były kraje rozwijające się (nowo uprzemysłowione), nie należące do OPEC. Natomiast ważnymi pożyczkodawcami były do niedawna kraje OPEC, które dysponowały poważnymi nadwyżkami petrodolarów, prowadziły zróżnicowaną politykę ich lokat, w ramach której część petrodolarów kierowana była również na rynek eurowalut i rynek euroobligacji.

Umacnianiu pozycji krajów OPEC na eurorynku kapitałowym (po stronie podaży) sprzyjał postępujący rozwój infrastruktury bankowej w tych krajach, wykształcenie się nowych ośrodków finansowych na Bliskim i Środkowym Wschodzie oraz fakt korzystania przez te kraje z wysokiej rangi doradców bankowych i finansowych z wysoko rozwiniętych krajów kapitalistycznych, głównie ze Szwajcarii.

Szybki wzrost rynku euroobligacji wciągu dotychczasowych 30 lat jego istnienia stał się przedmiotem szerokiego zainteresowania kół bankowych i przemysłowych, rządów i opinii publicznej. Rozwój tego rynku datuje się od 1963 r. W 1963 r. emisja euroobligacji wyniosła zaledwie 164 min doi. W roku 1970 następuje wzrost emisji euroobligacji do 2966 min doi. Wielkość emisji euroobligacji w latach 1970-1990 obrazują dane zawarte w tabeli 13. Euroobligacje emitują głównie emitanci z krajów rozwiniętych (188 927 min doi. w 1990 r.) oraz organizacje międzynarodowe (29 080 min doi. w 1990 r.) o dobrym standingu kredytowym.

Euroobligacje są denominowane w różnych walutach wymienialnych. Wybór odpowiedniej waluty dla celów denominacji euroobligacji ma istotne znaczenie nie tylko dla inwestorów (pożyczkodawców), ale i dla pożyczkobiorców.