Strefa franka francuskiego powstała jeszcze przed II wojną światową w wyniku załamania się międzynarodowego systemu waluty złotej. Wojna oraz rozpad francuskiego imperium kolonialnego spowodowały skurczenie się obszaru tej strefy. Należą do niej obecnie:
– 1. Republika Francuska, w skład której wchodzą:
– a) Francja metropolitalna:
– b) pięć departamentów zamorskich, tj. Gwadelupa, Gujana Francuska i Martynika w rejonie Morza Karaibskiego, Reunion na Oceanie Indyjskim oraz Saint Pierre et Miquelon na Atlantyku, w których od 1974 r. w obiegu jest frank francuski – FF:
– c) trzy terytoria zamorskie, tj. Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska i Wyspy Wallis oraz Futuna na Pacyfiku, w których w obiegu jest frank CFP (Communauté Financiere Pacifique) – równy 0,055 FF.
– 1 Integracja Hongkongu z Japonią nie wchodzi w rachubą, ponieważ Hongkong w 1997 r. stał się częścią Chińskiej Republiki Ludowej.
– 2. Dwanaście Państw Czarnej Afryki, dawnych kolonii francuskich, które niepodległość uzyskały około 1960 r., z walutowego punktu widzenia podzielonych na trzy grupy:
– a) sześć krajów Zachodnioafrykańskiej Unii Walutowej: Benin, Górna Wolta (obecnie Burkina Faso), Niger, Senegal, Togo i Wybrzeże Kości Słoniowej, mających wspólną instytucję emisyjną pod nazwą Centralny Bank Państw Afryki Zachodniej (Banque Centrale des États de l’Afrique Occidentale) i wspólną walutę – franka CFA (Communauté Financiere Africaine) – równą 0,02 franka francuskiego:
– b) pięć krajów Afryki Środkowej: Czad, Gabon, Kamerun, Kongo i Republika Środkowafrykańska, również mających wspólną instytucję emisyjną, tj. Bank Państw Afryki Środkowej (Banque des États de l’Afrique Centrale) i wspólną walutę – franka CFA:
– c) republikę Mali, której walutą jest frank malijski równy 0,01 FF, emitowany przez Malijski Bank Centralny.
– 3. Dwa państwa nieafrykanskie: Księstwo Monaco, w którym w obiegu jest frank francuski i Republika Komorów na Oceanie Indyjskim, gdzie w obiegu jest frank CFA, emitowany przez lokalny bank centralny.
Leave a reply