Rynek lombardowy i rynek kredytu w rachunku otwartym

Na rynku tym banki udzielają kredytu pod zastaw towarów {najczęściej dokumentów uprawniających do posiadania tego towaru, np. warrantów) lub papierów wartościowych. W tym sensie można mówić o rynku lombardowym na towary, metale szlachetne i papiery wartościowe. Instytucja lombardu, rozwinięta dobrze w wieku XIX, zaczęła przeżywać po drugiej wojnie światowej swój zmierzch.

Kredyt w rachunku otwartym jest udzielany przez banki tym klientom, co do których mają one pełne zaufanie odnośnie do ich sytuacji finansowej i wypłacalności. Kredyt ten nie jest w ogóle zabezpieczony. Stąd też jego oprocentowanie jest odpowiednio wysokie. Jest to typowy kredyt obrotowy, szeroko rozpowszechniony w obecnych czasach. Podstawą udzielania kredytu w rachunku otwartym jest kreacja pieniądza bankowego. W tej dziedzinie banki handlowe mają, jak wykazuje doświadczenie, wielkie możliwości. Postawienie kredytu do dyspozycji kredytobiorcy odbywa się w drodze zapisu odpowiedniej kwoty na rachunku rozliczeniowym klienta, a więc w drodze bezgotówkowej. Postępujący proces rozliczeń bezgotówkowych wpłynął poważnie na zwiększenie udzielania tego rodzaju kredytu.

Formą kredytu w rachunku otwartym jest linia kredytowa. Tego rodzaju kredytów w formie linii kredytowej udzielają wielkie banki handlowe krajów Europy Zachodniej bankom handlowym byłych krajów socjalistycznych na finansowanie importu dóbr inwestycyjnych z Zachodu. Kredyty te są z reguły gwarantowane przez państwowe instytucje ubezpieczeniowe na Zachodzie. W udzielaniu linii kredytowych wyspecjalizowały się banki angielskie. Z linii kredytowej otrzymuje eksporter z reguły 85% wartości kontraktu. Pozostałe 15% płaci importer (lub jego bank) eksporterowi z własnych źródeł. Wartość nominalna pojedynczego kontraktu opiewa zazwyczaj na wiele tysięcy dolarów lub funtów sterlingów.

Obok wyżej wymienionych najważniejszych rynków cząstkowych można jeszcze wyodrębnić na rynku pieniężnym inne rynki cząstkowe o stosunkowo węższym zakresie działania, np. rynek akceptów bankowych, rynek kredytu rembursowego, rynek kredytu na akredytywę. Przyjmując inne kryteria rynku pieniężnego możemy mówić o rynku otwartym (rynek banków, giełda) lub zamkniętym (rynek w obrębie pewnej grupy banków względnie central kas oszczędnościowych).

Na rynku kapitałowym podobnie jak na rynku pieniężnym, można wyodrębnić szereg rynków cząstkowych, z których najważniejsze to rynek instytucjonalny oraz rynek otwarty.