Globalny zasięg dolara amerykańskiego to zjawisko, które wystąpiło po drugiej wojnie światowej. Nikt tego oficjalnie nie zadekretował. Stany Zjednoczone były przez wiele lat światowym mocarstwem ekonomicznym I militarnym. Gospodarka USA miała ogromną przewagę technologiczną nad innymi gospodarkami krajów kapitalistycznych. Dolar amerykański był walutą wymienialną. Czynniki te sprawiły, że dolar zdobył ogromną przewagę nad innymi walutami. Nie było przez długi okres i nie ma dotychczas poważniejszej alternatywy wobec niego jako czołowej waluty świata kapitalistycznego. Zagrożenia takiego nie stwarzają Specjalne Prawa Ciągnienia ani nie stworzą prawdopodobnie wspólne waluty ugrupowań integracyjnych.
Należy jednak zaznaczyć, że stopniowo w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych rosła ranga takich walut, jak marka RFN, jen japoński, frank francuski oraz waluty innych krajów EWG i krajów skandywaskich. Zaczęły one występować w charakterze walut rezerwowych i transakcyjnych oraz lokacyjnych, stwarzając partnerom wymiany handlowej oraz uczestnikom rynków walutowych, kredytowych i eurorynków większe możliwości wyboru walut transakcyjnych i lokacyjnych. Pojawił się w ten sposób pewien zestaw walut wymienialnych, akceptowanych powszechnie przez banki centralne, banki handlowe i przez uczestników życia gospodarczego. Miało to duży wpływ na rozwój handlu międzynarodowego i wzrost powiązań ekonomicznych krajów o gospodarce rynkowej.
Jednakże, mimo pojawienia się nowych walut rezerwowych, transakcyjnych i lokacyjnych, dolar USA pozostaje nadal niekwestionowaną najważniejszą walutą międzynarodową i głównym (obok złota) składnikiem pieniądza światowego. Stan ten może utrzymać się tak długo, jak długo USA będą mocarstwem światowym. Status dolara USA jako waluty międzynarodowej i globalny zasięg jego wpływów jest wynikiem układu sił w gospodarce światowej i w polityce międzynarodowej. Podobnie było w XIX wieku z funtem angielskim. Dolar USA może utracić czołową pozycję w międzynarodowych stosunkach finansowych tylko wówczas, gdy miejsce USA jako mocarstwa światowego zajmie inny potężny kraj lub blok gospodarczy, o potencjale ekonomicznym, technologicznym i militarnym przewyższającym USA. Dolar amerykański stałby się wówczas tylko jedną z wielu walut międzynarodowych. Spotkałby go wówczas ten sam los co funta angielskiego po U wojnie światowej. Z czołowej waluty międzynarodowej spadł on do pozycji waluty narodowej, odgrywając podrzędną rolę w świecie międzynarodowych finansów. Nie wydaje się jednak prawdopodobne, aby proces taki mógł wystąpić jeszcze przed końcem obecnego stulecia.
Leave a reply