BANK ROZRACHUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH CZ. II

Członkami Banku są 32 banki centralne następujących krajów: Australii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Kanady, Czechosłowacji, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, RFN, Grecji, Węgier, Islandii, Irlandii, Włoch, Japonii, Litwy, Łotwy, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Rumunii, Republiki Południowej Afryki, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii, Turcji, Wielkiej Brytanii, USA i Jugosławii. Po rozpadzie Czechosłowacji i Jugosławii status krajów członkowskich BIS uzyskają zapewne kraje powstałe w wyniku tego rozpadu, chociaż do 31 marca 1996 r. nic się nie zmieniło. Jesienią 1996 r. BIS zaprosił do członkostwa w nim banki centralne 9 krajów: Brazylii, Chin, Korei Płd., Hongkongu, Indii, Meksyku, Rosji, Arabii Saudyjskiej i Singapuru.

Władzami banku są Zgromadzenie Ogólne, Rada Dyrektorów i Zarząd. Zgromadzenie Ogólne obraduje raz w roku, zazwyczaj w drugi poniedziałek czerwca. W skład Rady Dyrektorów wchodzą gubernatorzy banków centralnych Belgii, Francji, RFN, Holandii, Szwecji, Szwajcarii, Włoch i Wielkiej Brytanii oraz mianowani przez nich członkowie (po jednym z każdego ww, kraju). W Radzie Dyrektorów nie zasiadają przedstawiciele USA, chociaż mają ku temu prawo. Rada Dyrektorów wybiera przewodniczącego spośród swoich członków i wyznacza prezydenta Banku oraz członków Zarządu. Personel Banku liczy 440 osób z 22 krajów (stan na czerwiec 1992 r.). Bank ma prawo wykonywania następujących czynności bankowych:

– 1) sprzedaży, kupna, wymiany I posiadania złota na własny rachunek i na rachunek banków centralnych,

– 2) udzielania kredytów bankom centralnym,

– 3) dyskontowania, redyskontowania, kupna i sprzedaży – zaopatrzonych własnym żyrem lub nieżyrowanych – weksli i innych obligacji krótkoterminowych pierwszej płynności,

– 4) kupna i sprzedaży dewiz,

– 5) kupna i sprzedaży podlegających giełdowym obrotom papierów wartościowych {z wyjątkiem akcji),

– 6) dyskontowania dla banków centralnych ich weksli portfelowych i redyskontowania własnych weksli portfelowych w bankach centralnych,

– 7) przyjmowania od banków centralnych wkładów na bieżące i lokacyjne rachunki,

– 8) przyjmowania wkładów rządowych na podstawie specjalnych porozumień i wszelkich wkładów, które w opinii Banku są związane z jego zakresem działania.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>