BANK ROZRACHUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH

Bank Rozrachunków Międzynarodowych (Bank for International Settlements – BIS) jest międzynarodową instytucją finansową. Ma on swoją siedzibę w Bazylei (Szwajcaria). Powstał 20 stycznia 1930 r. na konferencji w Hadze w celu ułatwienia współpracy między bankami centralnymi i organizacji rozliczeń związanych z odszkodowaniami wojennymi Niemiec po I wojnie światowej. Rozpoczął swoją działalność 17 maja 1930 r. Jest najstarszym bankiem międzynarodowym.

Celem BIS jest popieranie współpracy banków centralnych i spełnianie funkcji „banku banków centralnych”. BIS przyjmuje od banków centralnych depozyty w złocie i w walutach wymienialnych. Depozyty te lokuje na rynkach międzynarodowych. Udziela też pożyczek bankom centralnym i dokonuje w nich lokat.

BIS ma formę spółki akcyjnej. Jego akcjonariuszami są banki centralne. Kapitał zakładowy Banku wynosi 1500 min złotych franków (frank złoty = 0,2903 g czystego złota: odpowiadał on w chwili utworzenia Banku jednemu frankowi szwajcarskiemu) i został podzielony na 600 000 akcji. Kapitał subskrybowany wynosi obecnie 1183 min złotych franków, co odpowiada 473 125 akcjom. Wpłacona część kapitału zakładowego wynosi 25%.

BIS wykorzystuje złotego franka tylko w charakterze jednostki rozrachunkowej. W tej jednostce sporządzany jest bilans Banku. Aktywa i pasywa Banku przeliczane są ze złotych franków na dolary USA według kursu 1 złoty frank = 1,94 dolara USA.

Zasoby Banku składają się z kapitału zakładowego, rezerw, funduszów pożyczonych i innych pasywów. 31 marca 1996 r. suma bilansowa BIS wynosiła 58,6 mld złotych franków (w tym kapitał zakładowy i rezerwy 2079 min złotych franków). Depozyty Banku wynosiły 50025 min złotych franków, oraz depozyty w złocie 4245 min złotych franków.