Znaczenie kursu walutowego równowagi

W literaturze ekonomicznej występuje często pojęcie kursu walutowego równowagi. Używane jest w dwóch znaczeniach. Pierwsze odnosi się do sytuacji, w których kurs walutowy wyrównuje podaż na waluty obce na krajowym rynku walutowym z popytem na nie. Ze względu na to, że współczesne gospodarki rynkowe charakteryzują się znacznym stopniem ingerencji państwa w stosunki gospodarcze z zagranicą, trudno uznać, że kurs walutowy w sposób właściwy wyraża relacje podaży do popytu.

Drugie znaczenie kursu walutowego równowagi {częściej stosowane) wiąże się z bilansem płatniczym. Uważa się, że kurs walutowy równowagi to taki kurs, który zapewnia równowagę bilansu płatniczego. Trzeba tu zaznaczyć, że równowaga taka może być osiągana kosztem innych celów polityki gospodarczej (takich jak wzrost gospodarczy, zatrudnienie, stabilność cen itp.) lub kosztem równowagi wewnętrznej. Ponadto stan bilansu płatniczego jest w dużym stopniu zależny od określonej polityki gospodarczej (np. ekspansywna polityka pieniężna może prowadzić do powstania deficytu bilansu płatniczego). Władze walutowe starają się ustalić taki poziom kursu waluty, aby zapewniał on równowagę bilansu płatniczego. Największe znaczenie poznawcze ma koncepcja kursu walutowego równowagi wynikająca z teorii parytetu siły nabywczej. Według tej teorii stosunek kursów dwóch walut powinien odzwierciedlać stosunek ich siły nabywczej mierzonej poziomem cen wewnętrznych. Dla ustalenia siły nabywczej walut konstruuje się odpowiednie wskaźniki cen. Powoduje to wiele trudności metodologicznych i technicznych. Koncepcja ta nie uwzględnia wpływu zmian obrotów kapitałowych na bilans płatniczy. Jest to jej dużym mankamentem. „Po raz pierwszy twierdzenie, że kurs walutowy jest zdeterminowany przez poziom cen krajowych, zostało uzasadnione w sposób teoretyczny i poparte badaniami empirycznymi przez ekonomistę szwedzkiego G. Casseia. Jego prace i badania spowodowały, że pogląd ten, dotąd mało znany i nie opracowany, przyjął formę, którą można uznać za teorię naukową i został nie tylko spopularyzowany, ale i uznany przez większość ekonomistów za teorię, która najpełniej wyjaśnia kształtowanie się kursu walutowego w długim czasie.