Rynek eurowalut jest przede wszystkim rynkiem międzybankowym

Eurodepozyty netto (czyli bez uwzględnienia operacji międzybankowych), oceniane w 1965 r. na 65 mld dolarów, w latach następnych szybko wzrastały, osiągając w 1987 r. rekordową wysokość 2584 mld doi. Około 70-80% tych depozytów stanowiły depozyty eurodolarowe.

Rynek eurowalut jest przede wszystkim rynkiem międzybankowym. Głównym przedmiotem operacji na tym rynku są krótkoterminowe depozyty eurowalutowe i pożyczki (od kilku dni do 6 miesięcy). Podaż eurowalut pochodzi od banków handlowych, banków centralnych i instytucji pozabankowych, wśród których niepoślednią rolę odgrywają przedsiębiorstwa wielonarodowe, filie amerykańskich korporacji za granicą oraz (od niedawna) szejkanaty naftowe na Bliskim i Środkowym Wschodzie.

Popyt na tym rynku pochodzi ze strony banków i firm niebankowych. Eurobanki występują tu często w osobliwej roli – jako ogniwa w długim łańcuchu kredytowym, dostarczając eurowaluty końcowym odbiorcom, którzy z kolei zamieniają je na waluty krajowe, co pociąga za sobą wzrost płynności na rynkach narodowych i może pogłębiać tendencje inflacyjne. Wśród końcowych odbiorców eurowalut, w szczególności eurodolarów, ważną rolę odgrywają przedsiębiorstwa wielonarodowe oraz filie amerykańskich korporacji za granicą, które zaktywizowały swą działalność pożyczkową na rynku eurowalut z chwilą wprowadzenia przez rząd amerykański dobrowolnych ograniczeń eksportu kapitału z USA w 1965 r.

Na rynku eurowalut panują reguły gry popytu i podaży. W wyniku tej gry kształtuje się oprocentowanie depozytów eurowalutowych i eurowalutowych kredytów. Bazową stopą procentową jest tzw. LI BOR (London Interbank Offered Ratę) od depozytów dziennych, miesięcznych, trzymiesięcznych, sześciomiesięcznych i rocznych. Stopa LiBOR ulega szybszym zmianom niż na narodowych rynkach pieniężnych. Część operacji eurowalutami prowadzą eurobanki w formie tzw. powiernictwa na rachunek osób trzecich. Eurooperacje prowadzone są w dużych jednostkach. Minimalna kwota depozytu czy kredytu wynosi 100 000 doi. Najczęściej spotyka się operacje depozytowe i kredytowe przekraczające 1 min doi. Stąd też do tego rynku mają dostęp zasobni klienci. Jednakże poprzez sprzedaż przez eurobanki certyfikatów depozytowych (CD), opiewających na minimalne kwoty 25 000 doi., które przeznaczone są do lokat na eurorynku, stworzona została możliwość dostępu do niego szerszej rzeszy prywatnych inwestorów.