Rynek euronot

Na eurorynku pieniężnym emitowane są przez rządy i wielkie korporacje tzw. euronoty, w terminologii polskiej nazywane również eurowekslami. Są to niezabezpieczone weksle własne na kwoty co najmniej 500 000 doi. wystawione na okaziciela i emitowane (na bazie dyskontowej) w ramach średnioterminowego r e w o I w i n g o w e g o programu emisyjnego, który jest obsługiwany przez banki komercyjne lub inwestycyjne. Program ten trwa 5-7 lat. W tym czasie dłużnik dokonuje (w miarę swoich potrzeb) emisji euronot z terminem od 1 do 6 miesięcy. Są one spłacane najczęściej kolejną emisją euronot, z których większość denominowana jest w dolarach USA. Głównym centrum euronot jest Londyn.

Rynek ten powstał w latach 1982-1983. Od tego czasu uległa zmianie forma emisji euronot. Do połowy 1985 r, dominującą formą ich emisji był program subskrybowany przez grupę banków. W ramach takiego programu banki gwarantowały emitentom euronot uzyskanie funduszy po określonym koszcie, zobowiązywały się albo do zakupu według gwarantowanej stopy wszystkich euronot, albo do udzielenia emitentowi kredytu na równoważną kwotę. Bank pobierał za te czynności tzw. prowizję subskrypcyjną (5 do 15 punktów bazowych). Kredyty były udzielane na bazie LIBOR (lub LIBOR plus niewielka marża). Banki mogą zatrzymać euroweksle we własnym portfelu, jeśli jest to dla nich opłacalne.

Obok emisji euronot w ramach programów subskrybowanych rozwinęła się od 1986 r. ich emisja w ramach programów niesubskry- bowanych. Te ostatnie są wykorzystywane przez dłużników o najlepszym standingu. Nie zawierają elementu subskrypcji euronot i nie pociągają za sobą kosztu prowizji subskrypcyjnej. Są one najczęściej obsługiwane przez jeden, dwa lub trzy banki, które nabywają euronoty na zasadzie zwykłego dealingu, tj. kupują je od emitenta po konkurencyjnej cenie i sprzedają je ostatecznym inwestorom.

Emisja euronot wyniosła w trzech pierwszych kwartałach 1990 r. 49,9 mld doi., z czego 31,9 mld doi. przypadło na programy niesubskrybowane1. Od kwietnia 1991 r. do marca 1992 r. emitowano euronoty na sumę 89,5 mld doi., w tym w ramach programów niesubskrybowanych 34,2 mld doi.2 W 1995 r. emisja euronot wyniosła 192,4 mld doi. w porównaniu ze 140,2 mld doi. w 1994 r.3.