Wymiana waluty krajowej na zagraniczną – lub na odwrót -odbywa się po określonym kursie. Stanowi on zasadniczy element transkacji zagranicznych. Waluty obce są kupowane i sprzedawane najczęściej z natychmiastowym wykonaniem, co oznacza, że kontrahenci dostarczają sobie walutę krajową lub zagraniczną w ciągu dwóch dni roboczych (co w praktyce powoduje, że np. transkacja zawarta we czwartek może być wykonana dopiero w poniedziałek). Tego rodzaju transakcje określane są mianem transakcji kasowych (ang. spot transaction). Kursy walut ogłaszane w poszczególnych krajach w tabelach kursowych odnoszą się właśnie do takich transakcji i dlatego nazywają się kursami kasowymi (ang. spot rates).
Na niektórych rynkach walutowych zawierane są transakcje terminowe (ang. forward). Polegają one na dostarczaniu kupowanych i sprzedawanych walut po upływie pewnego czasu, zazwyczaj po 30, 60, 90 lub 180 dniach, ale po kursie uzgodnionym przez kontrahentów już w chwili zawierania transakcji.
Większość transakcji terminowych zawieranych jest w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym, jakie występuje od czasu zawarcia kontraktu do czasu wpływu należności za eksport czy uregulowania zobowiązania za import. Spotyka się jednak także transakcje terminowe o czysto spekulacyjnym charakterze. Zawierają je spekulanci, którzy przewidują, że kurs kasowy ulegnie w przyszłości zmianie i chcą na tym zarobić. Nie zabezpieczają się oni przed ryzykiem kursowym, ale świadomie to ryzyko podejmują, grając na zwyżkę lub zniżkę kursu danej waluty.
Leave a reply