Cenami na rynku walutowym są kursy walut. Należy zaznaczyć, że kurs jednej waluty do drugiej może być różnicowany w zależności od rodzaju dewiz: np. w Nowym Jorku kurs funta angielskiego otrzymanego bankowym przekazem telegraficznym będzie wyższy niż otrzymanego zwykłym przekazem bankowym przesłanym pocztą lotniczą. Ponadto odróżnia się tzw. kurs kupna (buyer’s rate) i kurs sprzedaży (seller’s rate). Banki handlowe i brokerzy pobierają przy transakcji kupna-sprzedaży walut marżę stanowiącą różnicę między kursem kupna i sprzedaży. Jeżeli np. bank niemiecki podaje, że kurs marki RFN wynosi 1 USD = 1,8900-1,8925 DM, to oznacza, że kupuje on dolary po kursie 1 USD = 1,8900 DM, a sprzedaje je po kursie 1 USD = 1,8925 DM. Jego marża wynosi w tym przypadku 0,0025 DM na każdym kupionym i sprzedanym dolarze. W przypadku jednego dolara jest ona stosunkowo mała, ale przy dużych obrotach może zapewnić bankowi znaczny zysk, ponieważ koszty własne banku związane z przeprowadzaniem operacji walutowych nie są z reguły zbyt wysokie. Dla podmiotów gospodarczych dokonujących wymiany walut za pośrednictwem banków handlowych marża pobierana przez banki jest dodatkowym kosztem.
Rynek każdej waluty wymienialnej występuje w różnych krajach, w których jest ona kupowana i sprzedawana za narodowe waluty. Może on więc funkcjonować w wielu ośrodkach geograficznych. Popyt i podaż w tych ośrodkach na daną walutę może kształtować się inaczej z różnych względów, w wyniku czego mogą występować inne relacje wymienne tych samych dwóch walut. Np. dolary można wymieniać na funty angielskie zarówno w Londynie, jak i w Nowym Jorku czy Frankfurcie nad Menem, przy czym w każdym z tych miast kurs funta do dolara może być inny. Banki handlowe przeprowadzają wówczas tzw. operacje arbitrażowe (foreign exchange arbitrage). Ich celem jest kupno waluty tam, gdzie jest ona tańsza i sprzedaż tam, gdzie jest droższa. Arbitraż walutowy prosty, zwany niekiedy dwuwalutowym lub dwupunktowym, obejmuje tylko dwie waluty i dwa kraje {funt i dolar, Londyn i Nowy Jork). Należy jednak zaznaczyć, że funty na dolary można wymienić nie tylko wprost, ale także pośrednio, a więc najpierw poprzez ich wymianę na jakąś trzecią walutę (np. franka francuskiego), a dopiero potem na walutę amerykańską. Można to zrobić za pośrednictwem francuskich banków handlowych. Tego rodzaju operacje nazywa się arbitrażem trójkątnym, trójwalutowym iub trzypunktowym, gdzie występują trzy waluty i trzy kraje. Arbitraż trójkątny może dojść do skutku tylko wtedy, gdy układ kursów zapewni korzystniejszą wymianę funtów angielskich na dolary za pośrednictwem franków francuskich w porównaniu z bezpośrednią wymianą funtów na dolary. Decydującym czynnikiem jest tu kurs franka do dolara w Paryżu. Na marginesie warto zaznaczyć, że kurs funta do dolara wyprowadzony przez kurs franka francuskiego do dolara i kurs funta do franka nazywa się kursem krzyżowym (cross rate).
Leave a reply