System kursu dualnego (podwójnego) stosowany jest sporadycznie. Wprowadza się wtedy dwa oficjalne kursy walutowe: jeden dla obrotów handlowych, a drugi dla obrotów kapitałowych. Potrzeba (lub konieczność) ustalenia odmiennych kursów dla tych dwóch rodzajów obrotów płatniczych wynika najczęściej stąd, że jednolity kurs jest szkodliwy albo dla wymiany handlowej, albo dla przepływu kapitału. Na przykład duży przypływ kapitału obcego do danego kraju może powodować aprecjację waluty krajowej, co wpływa hamująco na eksport i nadmiernie może zwiększać import. W tych warunkach niski kurs dla wymiany handlowej i wyższy dla obrotów kapitałowych pozwala uniknąć obu niekorzystnych zjawisk: nadmiernego napływu kapitału obcego i hamowania eksportu. Korzyści z istnienia kursu dualnego zależą od sprawności kontroli i prawidłowego rozdzielenia płatności z obu tytułów, co w praktyce nie jest rzeczą łatwą. Dualny system kursu walutowego jest traktowany jako szczególny rodzaj kontroli władz walutowych nad międzynarodowymi przepływami kapitałów. Jest on najprostszą formą kursów różnicowanych.
System różnicowanych kursów walutowych polega na ustalaniu odrębnych poziomów kursów walutowych dla poszczególnych kategorii eksportu i importu. Ich liczebność zależy od tego, jak wiele celów w polityce gospodarczej chcą osiągnąć władze walutowe, a także od sprawności administracji gospodarczej w realizowaniu reglamentacji walutowej w kraju. Poszczególne kursy ustala się z punktu widzenia oceny przydatności importu towarów lub kapitału albo możliwości maksymalizacji eksportu. Stosowane są czasami kursy różnicowane według walut lub obszarów płatniczych (np. do niedawna w Polsce wobec tzw. pierwszego i drugiego obszaru płatniczego). W ramach systemu kursów różnicowanych stosuje się zarówno stałe, jak i zmienne kursy walutowe. Na przykład dla tych kategorii importu, których nie uznaje się za niezbędne dla gospodarki, stosuje się kursy zmienne, a dla pozostałego obrotu towarowego i kapitałowego – kursy stałe.
Leave a reply