Korzystny wpływ dewaluacji na bilans handlowy (dopiero po upływie kilku miesięcy) jest określony w czasie przez tempo wzrostu cen krajowych. Im szybsze jest tempo ich wzrostu, tym wcześniej zanika faza poprawy bilansu handlowego. Jeśli tempo wzrostu cen krajowych osiągnie taki poziom, jak stopień dewaluacji waluty, to pozytywne wpływ dewaluacji na bilans handlowy zaniknie.
Doświadczenia lat siedemdziesiątych (po podwyżce cen ropy naftowej przez kraje OPEC w grudniu 1973 r.) wykazały, że przeprowadzone w tych latach liczne dewaluacje nie usunęły deficytów bilansów handlowych. Wystąpił tu ograniczony zakres działania dewaluacji wskutek utrzymującej się wysokiej stopy inflacji w wielu krajach. Dewaluacja może być skuteczna wówczas, gdy wraz z nią wprowadza się kontrolę płac i (lub) cen po to, aby wzrost dochodów nie neutralizował redukującego wpływu dewaluacji na import. Potrzebna jest również w tym celu restrykcyjna polityka pieniężna i finansowa. Ekspansywna polityka pieniężna często eliminuje pozytywny wpływ dewaluacji.
W wyniku dewaluacji zmieniają się relacje cen towarów na rynku krajowym i cen towarów w handlu zagranicznym. Wpływa to na przekształcenie struktury produkcji krajowej. Może nastąpić wzrost produkcji eksportowej kosztem produkcji na rynek wewnętrzny. Pod wpływem dewaluacji dokonuje się redystrybucja dochodu narodowego. Rosnąć mogą dochody w sektorze eksportowym i antyimportowym. Może następować szybszy wzrost zysków niż płac ze względu na to, że wzrost płac z reguły jest opóźniony w stosunku do wzrostu cen. Może to oznaczać wzrost oszczędności osób osiągających wysokie zyski i płace.
Leave a reply