Udział dolara USA i niektórych walut wymienialnych jako walut transakcyjnych w handlu światowym zależy nie tylko od indywidualnych decyzji wielkiej ilości eksporterów i importerów, ale również od polityki walutowej i handlowej głównych krajów uprzemysłowionych. Dokonujące się przesunięcia we wzajemnych relacjach kursowych głównych walut wymienialnych wywierają niewątpliwie wpływ na stopień wykorzystania tych walut jako walut transakcyjnych.
Wpływ ten staje się bardziej widoczny w dłuższych niż krótszych okresach. Dla przeważającej części handlu światowego nie istnieje potrzeba dokonywania fundamentalnych zmian w stosowanych dotychczas praktykach i zwyczajach w dziedzinie wyboru walut transakcyjnych w eksporcie i imporcie. Istnieje natomiast potrzeba poprawy i rozszerzenia technik zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym i doskonalenia systemów finansowania handlu zagranicznego.
W zakresie handlu światowego towarami przemysłowymi powinien się utrzymać w przyszłości dotychczasowy system, a mianowicie koncentracja na walucie kraju eksportera (jako walucie transakcyjnej) przy zaznaczającej się tendencji do spadku roli walut krajów trzecich. Eksport towarów przemysłowych może być również fakturowany w walucie kraju importera. Możliwy jest wzrost roli jako walut transakcyjnych „średnich” walut, takich jak marka niemiecka, frank frnacuski i funt angielski, kosztem „mniejszych” co do rangi walut wymienialnych. Handel surowcami będzie się nadal rozwijał przede wszystkim na bazie dolarowej. Od 1999 r. ważną walutą transakcyjną może być wspólna waluta krajów UE pod nazwą euro.
Leave a reply