Transakcje sprzedaży waluty obcej z prawem jej odkupu

Waluta obca nabyta w ramach swapu tylko przejściowo powiększa rezerwy walutowe, ponieważ po pewnym czasie trzeba ją odsprzedawać, ale w określonych warunkach może przyczynić się do zahamowania spekulacji. Kraje kapitalistyczne stosują szeroko transakcje swapowe w celu przejściowej poprawy stanu ich rezerw walutowych w okresach wzmożonych nacisków spekulacyjnych na ich walutę.

Obok transakcji terminowych banki zawierają niekiedy transakcje sprzedaży waluty obcej z prawem jej odkupu. Transakcje te różnią się od transakcji terminowych tym, że kurs odkupu danej waluty nie jest z góry ustalony.

Rozpowszechnionym rodzajem transakcji walutowych jest tzw. arbitraż walutowy. „Polega on na wykorzystywaniu różnicy kursów tej samej waluty na różnych rynkach. Bank kupuje mianowicie pewną walutę na rynku, na którym jej kurs jest w danej chwili niższy i natychmiast sprzedaje ją tam, gdzie jej kurs jest wyższy, zarabiając na różnicy kursów. Transakcje arbitrażowe oddziałują w kierunku wyrównania się kursu tej samej waluty na różnych rynkach. Tam gdzie jej kurs się obniżył, stwarzają bowiem dodatkowy popyt na tę walutę, który powoduje poprawę jej kursu. Tam zaś, gdzie kurs już poszedł w górę, stwarzają dodatkową podaż, która ten kurs obniża2”. W arbitrażu walutowym banki zarabiają z reguły na różnicach kursów na czwartym miejscu po przecinku (np. 1,8982-1,8984).

Różnego rodzaju transakcje walutowe dokonywane są przez banki w związku z obsługą zapłat zagranicznych (eksport, import, przekazy pieniężne itp.). Banki zawierają je ze swoimi klientami (osobami fizycznymi i prawnymi), innymi bankami krajowymi i z bankami zagranicznymi oraz z eurobankami.