W wielu krajach zachodnioeuropejskich liberalizacja przepisów dewizowych doprowadziła do przesunięcia operacji bankowych z rynków krajowych na międzynarodowy rynek kredytowy, który jest w dużym stopniu wykorzystywany do finansowania zakupów zagranicznych papierów wartościowych i do ich ochrony przed ryzykiem kursowym.
W 1989 r. na międzynarodowym rynku kredytowym odnotowano, w porównaniu z latami poprzednimi (patrz tabela 16), duża wzrost udzielonych kredytów. Kredyty netto udzielone przez banki komercyjne w roku 1989 wyniosły 330 mld doi. Wzrosły w tym roku, w porównaniu z rokiem 1988, zagraniczne operacje banków we wszystkich europejskich centrach finansowych (o 314 mld doi.). Banki komercyjne RFN i Holandii były w 1989 r. dostawcami funduszy netto na międzynarodowym rynku kredytowym. Podobnie jak w latach poprzednich, tak i w 1989 r. banki japońskie uzyskały największy wzrost swych zagranicznych aktywów (o 208 mld doi., czyli o 19% w porównaniu z 1988 r.) Duży wzrost zagranicznych aktywów (o 116 mld doi., czyli o 20%) w 1989 r. odnotowały banki mające swoje siedziby w azjatyckich centrach finansowych, w których to centrach filie banków japońskich odgrywają znaczącą rolę.
Azjatyckie centra rynku kapitałowego wykazywać będą zapewne w przyszłości duży dynamizm rozwojowy1. Na sytuację w poszczególnych ośrodkach międzynarodowego rynku kredytowego wpływa wiele czynników ekonomicznych, politycznych i psychologicznych. Odnosi się to w szczególności do rynku papierów wartościowych, głównie zaś do rynku akcji – ich kursy mogą ulegać gwałtownym zmianom, zarówno pod wpływem popytu i podaży, jak i pod wpływem przyjętej strategii działania na tym rynku przez instytucje i osoby fizyczne mające duże pakiety akcji. Znane były w przeszłości przypadki gwałtownego spadku kursu akcji na niektórych ważnych w świecie giełdach pieniężnych.
Leave a reply