Głównymi kredytobiorcami były kraje wysoko rozwinięte. Przypadło na nie w 1987 r. 82% całości emitowanych obligacji i zaciągniętych kredytów. Największymi kredytobiorcami w tej grupie krajów w roku 1987 były: Japonia (46,5 mld doi.), USA (45,7 mld doi.), Wielka Brytania (33 mld doi.), Francja (15,7 mld doi.), Włochy (13,5 mld doi.), Australia (12,9 mld doi.), Kanada (11,3 mld doi.) oraz RFN (10,5 mld doi.).
Kraje rozwijające się zaciągały wprawdzie kredyty bankowe i obligacyjne, ale pozycja ich jako kredytobiorców pozostawała daleko w tyle za krajami rozwiniętymi. Udział krajów rozwijających się w całości udzielonych kredytów i emisji obligacji międzynarodowych wyniósł w 1987 r. tylko 9,5%. Głównymi kredytobiorcami w 1987 r. były: Meksyk (7,7 mld doi.), Chiny (4,7 mld doi.), Turcja (3,2 mld doi.), Korea Płd. (2,9 mld doi.) oraz Indonezja (1,8 mld doi.).
Pozycja krajów Europy Środkowej i Wschodniej jako kredytobiorców na tym rynku była mało znacząca. Kraje te i ich banki międzynarodowe zaciągnęły w 1987 r. 3,7 mld doi. kredytów. Głównymi kredytobiorcami w 1987 r. były Węgry (1,9 mld doi.) i ZSRR (1 mld doi.).
Udział międzynarodowych organizacji finansowych w ogólnej sumie zaciągniętych kredytów bankowych i emisji obligacji międzynarodowych kształtował się w latach 1985-1987 średnio w granicach 20 mld doi. Wyniósł on w 1987 r. 6,7% całości udzielonych kredytów i emisji obligacji międzynarodowych. Można więc powiedzieć, że rynek międzynarodowych obligacji i kredytów bankowych zdominowany był w rozpatrywanym okresie przez kraje wysoko rozwinięte. To te kraje i ich banki były głównymi kontrahentami na międzynarodowym rynku kredytowym w latach osiemdziesiątych.
Leave a reply