W warunkach inflacji występują przeobrażenia w kierunkach i strukturze międzynarodowego obrotu gospodarczego. Dotyczy to zarówno strumieni handlu, jak i współpracy przemysłowej i kooperacji produkcji. Inflacja wywiera również swój wpływ na przepływ kapitałów i bilanse płatnicze. Jest to wpływ zróżnicowany i wielokierunkowy. Uwidacznia się on głównie w zakłóceniach w strukturze cen handlu zagranicznego oraz w zmianach relacji kursów walut narodowych. Inflacja prowadzi do deprecjacji waluty i późniejszej jej dewaluacji. Z kolei dewaluacja powoduje inflację. Jest to zatem wpływ dwukierunkowy. Inflacja stanowi czynnik utrudniający finansowanie międzynarodowego obrotu gospodarczego na warunkach długoterminowego kredytu.
W wyniku inflacji rosną ceny w eksporcie, jak i w imporcie. Różnice tych cen znajdują końcowy wyraz w terms oftrade. Powoduje to sztuczne zawyżanie wartości eksportu i importu. Wzrost cen w eksporcie i imporcie danego kraju jest z reguły niejednakowy. Rzutuje to na zakres i skalę zmian krajowego poziomu cen w stosunku do poziomu cen w innych krajach. W rezultacie ulegają zmianie relacje poziomów cen między poszczególnymi krajami. Prowadzi to do zmiany relacji sił nabywczych walut narodowych. Z kolei zmiany relacji siły nabywczej tych walut wpływają na kształtowanie się Ich kursów. Kurs oficjalny staje się w takich warunkach zawyżony lub zaniżony. Zjawisko to wywołuje grę na zwyżkę lub zniżkę kursu danej waluty, połączoną zazwyczaj z przepływami kapitałów spekulacyjnych. Dewaluacje lub rewaluacje walut (jak sposób usuwania ich nadwartościowości bądź podwar- tościowości) następują z reguły z opóźnieniem. Do tego czasu występuje poważne ryzyko kursowe. Nie znika ono i po zmianie oficjalnego kursu waluty, ponieważ siły rynkowe w warunkach inflacji wywołują w dalszym ciągu presję na wzrost lub spadek kursów rynkowych danych walut. Rzutuje to na kierunki i wielkość handlu zagranicznego poszczególnych krajów w sposób pośredni.
Leave a reply