Istota i charakter międzynarodowego rynku kredytowego

Międzynarodowy rynek kredytowy stanowi n ie ty I ko ważne źródło finansowania przebiegu procesów gospodarczych i inwestycji w gospodarce rynkowej, ale jest również – co należy podkreślić z naciskiem – najważniejszym instrumentem transformacji oszczędności w inwestycje w skali narodowej i regionalnej oraz częściowo w skali międzynarodowej. Oszczędności przedsiębiorstw w formie amortyzacji i nierozdzielonych zysków są ważnymi źródłami samofinansowania, które jest obok rynku kredytowego drugim elementem finansowania inwestycji. Proporcje finansowania inwestycji ze środków rynku kredytowego oraz w drodze samofinansowania są w różnych krajach zróżnicowane. Zależą one od polityki podatkowej stosowanej w odniesieniu do zysków przedsiębiorstw, sposobów naliczania amortyzacji i polityki rozwojowej przedsiębiorstw i wielkich korporacji międzynarodowych.

Międzynarodowy rynek kredytowy obejmuje narodowe rynki kredytowe, które mają wiele wspólnych cech z rynkami towarowymi. Na obu rynkach mamy do czynienia z popytem i podażą określonych towarów: na rynku towarowym np. występuje popyt na wełnę, obrabiarki itp. Na rynku kredytowym zaś popyt na specyficzny towar, towar-kapitał, a nie pieniądz jako taki. Na obu rynkach działa też konkurencja między sprzedawcami i nabywcami, przy czym na rynku kredytowym w roli sprzedawców występują kredytodawcy, w roli nabywców – kredytobiorcy. Na obu rynkach ustala się w wyniku gry popytu i podaży cena towaru.

Przedmiotem podaży i popytu na rynku kredytowym jest specyficzny towar, a mianowicie kapitał pożyczkowy. Jego ceną jest procent. Występowanie procentu świadczy o kapitałowym charakterze przedmiotu pożyczki dla pożyczkodawcy. Ponieważ przedmiotem pożyczki jest tu zazwyczaj pieniądz, następuje przekształcenie go w kapitał pieniężny.