Podmiot X, przewidując wzrost kursu funta angielskiego do dolara USA w ciągu kilku najbliższych tygodni, kupuje 23 kwietnia na IMM w Chicago 20 kontraktów czerwcowych w funtach angielskich (wartość jednego kontraktu wynosi 25000 funtów angielskich2) po kursie 1,2230 USD/GBP. Xzobowiązany jest do złożenia depozytu zabezpieczającego w wysokości 20000 dolarów (1000 dolarów od każdego kontraktu x 20 kontraktów). Abstrahuje się tu od kosztów transakcyjnych (np. prowizji brokerskich, jeżeli X sam nie jest uczestnikiem IMM).
Jeżeli prognozy X potwierdzają się (a jest on o tym informowany na bieżąco dzięki codziennym rozliczeniom jego pozycji przez Izbę Rozrachunkową, która dopisuje do konta X zyski z tytułu aprecjacji funta do dolara w miarę powstawania tych zysków), to X otrzymuje swoją długą pozycję w funtach aż do 18 czerwca, tj. ostatniego handlowego dnia na IMM dla kontraktów czerwcowych (środa 19 czerwca jest terminem wykonania tych transakcji). Tego dnia likwiduje on swoją pozycję w funtach, sprzedając na IMM 20 kontraktów czerwcowych w funtach po aktualnym kursie dla tych kontraktów: 1,4130 USD/GBP. X wycofuje 20000 dolarów złożonych w charakterze depozytu zabezpieczającego wraz ze zrealizowanym zyskiem (lub częścią zysku, jeśli był on podejmowany wcześniej w miarę jego powstawania).
Zysk spekulacyjny osiągnięty na tej transakcji przez Xobliczany jest w sposób następujący:
– punkt bazowy (minimalna zmiana) dla kursu funta angielskiego wynosi 0,0005 USD/GBP, co daje 12,50 USD na każdym kontrakcie (0,0005 USD/GBP x 25 000 GBP):
– kurs sprzedaży (1,4130 USD/GBP) był wyższy od kursu kupna (1,2230 USD/GBP) o 380 punktów bazowych:
– zysk na każdym kontrakcie wynosi zatem 12,50 USD x 380 = 4750 USD:
– zysk łączny z transakcji: 4750 USD na każdym kontrakcie x 20 kontraktów = 95000 USD.
Leave a reply