Według W. M. Cordena, integracja walutowa zawiera dwa składniki: unię kursową oraz zintegrowany rynek kapitałowy2. Unia kursowa oznacza trwale usztywnione kursy walut między krajami unii, przy czym kursy te mogą się zmieniać wobec krajów spoza unii. Definicja W. M. Cordena zawiera nie tylko pojęcie integracji walutowej, ale i część składową integracji finansowej, jaką stanowi zintegrowany rynek kapitałowy.
Często pod pojęciem integracji walutowej rozumie się proces tworzenia jednolitego obszaru walutowego, pokrywającego się z obszarem gospodarczym integrujących się krajów. Na tak rozumianym obszarze walutowym występują stałe kursy walut, wymienialność walut, koordynacja polityki walutowej, wspólny system kursowy (i mechanizm zabezpieczający jego funkcjonowanie), wspólny (lub skoordynowany) system kredytowy i bankowy, zapewniający regulowanie płatności międzynarodowych oraz – w końcowym etapie integracji walutowej – wspólna polityka walutowa. Cechą tak rozumianego jednolitego obszaru walutowego może być wspólna waluta, występująca w roli waluty równoległej lub zastępująca waluty narodowe integrujących się krajów we wszystkich funkcjach pieniądza.
Pod pojęciem integracji finansowej rozumie się powszechnie liberalizację przepływów kapitałowych, harmonizację systemów podatkowych i budżetowych, unifikację instytucji bankowych i finansowych oraz integrację rynków kapitałowych.
Integracja finansowa przebiega równolegle z integracją walutową. Oba rodzaje integracji stanowią niezbędne przesłanki do tworzenia unii gospodarczej i walutowej. Tworzenie takiej unii wymaga politycznej woli krajów integrujących się oraz prowadzenia wspólnej polityki walutowej i finansowej przez organy ponadnarodowe.
Doświadczenie krajów UE wykazuje, że proces integracji walutowej i finansowej przebiegał dosyć sprawnie na etapie tworzenia unii celnej i przesłanek do funkcjonowania wspólnego rynku. Występowały natomiast duże trudności w realizacji poszczególnych koncepcji unii gospodarczej i walutowej. Wiązało się to głównie z niechęcią krajów EWG do ograniczenia ich suwerenności ekonomicznej i politycznej.
Leave a reply