Do transakcji odpłatnych zalicza się: a) kupno i sprzedaż towarów lub usług w zamian ze element finansowy, np. za gotówkę lub na kredyt, b) zamianę towarów lub usług na inne towary lub usługi oraz c) wymianę jednego elementu finansowego na drugi, np. zakup zagranicznej obligacji za gotówkę z rachunku bieżącego w banku zagranicznym.
Do transakcji nieodpłatnych wlicza się: a) nieodpłatne nabycie bądź dostarczenie towaru lub usługi, np. wysyłka paczki krewnym za granicę bądź b) nieodpłatne otrzymanie lub przekazanie elementu finansowego, np. zapłata składki na rzecz organizacji międzynarodowej.
Każda transakcja zagraniczna występuje w bilansie płatniczym w dwóch pozycjach: raz po stronie „Winien” i drugi raz po stronie „Ma”. Po stronie „Winien” zapisywane są w bilansie te elementy transakcji zagranicznych, które powodują powiększenie rzeczowych lub finansowych aktywów kraju. Po tej więc stronie zapisuje się wartość towarów importowanych, dzięki którym rosną zapasy towarów w kraju, albo przyrost należności na rachunkach w bankach zagranicznych, który powiększa rezerwy walutowe kraju.
Po stronie „Ma” zapisywane są te elementy transakcji zagranicznych, które powodują zmniejszenie aktywów krajowych. Po tej stronie zapisuje się wartość towarów eksportowanych (ponieważ wskutek ich eksportu zmniejszają się zapasy towarów w kraju), wartość towarów i usług wykorzystywanych lub nabytych przez turystów przyjeżdżających z zagranicy lub też wartość sprzedanego złota monetarnego, odpowiadającą zmniejszeniu jego zapasów w banku centralnym.
„Każdy przyrost jakiegokolwiek składnika majątkowego, występujący w bilansie płatniczym, wiąże się z odpowiednim ubytkiem innego składnika majątkowego lub powiększeniem zobowiązania, a przy transakcjach nieodpłatnych – z odpowiednim transferem nieodpłatnym.
Leave a reply