Zmiany przepisów dewizowych

Dla eksporterów i importerów największe znaczenie mają następujące regulacje prawa dewizowego:

– 1) eksporterzy mają obowiązek niezwłocznego sprowadzenia z zagranicy wszelkich środków płatniczych z tytułu eksportu (do 10 grudnia 1995 r. ustalenia terminu płatności dłuższego niż trzy miesiące wymagało uzyskania zezwolenia dewizowego),

– 2) eksporterzy nie mają obowiązku odsprzedaży dewiz bankom (do 10 grudnia taki obowiązek wynikał z ustawy z 1994 r.), mogą otwierać rachunki walutowe w bankach krajowych. W praktyce największą korzyść odnoszą te przedsiębiorstwa, które prowadzą jednocześnie działalność importową, ponieważ ta liberalizacja prawa dewizowego ograniczyła koszty transakcyjne związane z kupnem i sprzedażą walut obcych, a także zwiększyła rolę zarządzania ryzykiem kursowym,

– 3) importerzy mają prawo nabywania w upoważnionych bankach zagranicznych środków płatniczych na pokrycie udokumentowanego importu.

– 17 stycznia 1996 r. minister finansów podpisał nowe zarządzenie w sprawie ogólnego zezwolenia dewizowego. Od 1 lutego 1996 r. weszły w życie zliberalizowane przepisy, w myśl których osoby prawne mogą inwestować za granicą, a osoby fizyczne kupować bez zezwolenia nieruchomości za granicą pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50 tys. ECU na członka rodziny. Podmioty gospodarcze mogą bez indywidualnego zezwolenia przekazywać za granicę waluty wymienialne do krajów OECD oraz tych, z którymi Polska ratyfikowała umowy o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji. Przedsiębiorstwa i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą kupować zagraniczne papiery wartościowe emitowane w krajach OECD (1 min ECU) i ponownie inwestować za granicą dochody uzyskane z tych inwestycji.

Zmiany przepisów dewizowych są jednym z posunięć na drodze dostosowywania polskiego prawodawstwa do wymagań OECD.

Od 1 kwietnia 1996 r. wprowadzono kilka kolejnych zmian w przepisach dewizowych dotyczących liberalizacji przepływów kapitałowych, m.in.:

– 1) osoby krajowe mogą przekazywać waluty obce również do krajów nie będących w OECD, ale nie przekraczając limitu 1 min ECU,

– 2) dopuszcza sie do publicznego obrotu w Polsce obce papiery wartościowe w ramach rocznego limitu 200 min ECU,

– 3) polskie spółki akcyjne mogą sprzedawać swoje akcje na rynkach zagranicznych za waluty obce,

– 4) podmioty gospodarcze mogą zaciągać pożyczki od osób zagranicznych, a osoby krajowe mogą udzielać takich pożyczek.

Kolejne złagodzenia przepisów dotyczących obrotu kapitałowego zostaną wprowadzone w 1997 r.