Kraj wprowadzający wymienialność swej waluty

Ważne znaczenie dla zapewnienia wymienialności waluty ma równowaga bilansu płatniczego i ustalenie kursu walutowego zapewniającego tę równowagę. Długookresowa równowaga tego bilansu nie wyklucza występowania przejściowych deficytów, które mogą być finansowane bądź za pomocą własnych rezerw walutowych, bądź też za pomocą kredytów zagranicznych. Występowanie przejściowych zakłóceń równowagi bilansu płatniczego stwarza silniejszą motywację gromadzenia rezerw walutowych niż sytuacja utrzymywania się tej równowagi w dłuższym okresie.

Kraj wprowadzający wymienialność swej waluty, liczy na pozytywne zmiany w swojej gospodarce, przede wszystkim na korzystny wpływ tej operacji na kierunki alokacji zasobów. W warunkach wymienialności, o czym już wspomniano, następuje otwarcie gospodarki krajowej wobec zagranicy, co oznacza, że alokacja ta dokonuje się nie tylko pod kątem oczekiwanych korzyści na rynku krajowym, ale i pod kątem wagi rentowności transakcji eksportowych i importowych. Gospodarka krajowa jest poddana w takiej sytuacji wpływom zewnętrznym (ceny światowe, kursy walutowe, przepływy kapitału), które z punktu widzenia pozycji danego kraju w międzynarodowym podziale pracy można traktować jako wpływ racjonalizujący alokację zasobów krajowych. W tych warunkach przestaje istnieć izolacja gospodarki krajowej od rynku światowego. Pobudzać to może wzrost konkurencyjności na rynku krajowym. Powstaje wtedy możliwość specjalizacji produkcji na eksport oraz stopniowe wykształcenie się proeksportowej orientacji gospodarki. Daje to z reguły produkcję bardziej wydajną, dostosowaną do potrzeb rynku krajowego i światowego. Zanika rozróżnienie produkcji na rynek wewnętrzny i na eksport. W obu przypadkach produkcja charakteryzuje się wysoką jakością. Kraj zwiększa wówczas swój udział w międzynarodowym podziale pracy. Może poprawić swoją sytuację płatniczą.